Gloria!

Korte documentaire: Frampton plaatst negentiende-eeuwse thema's naast hedendaagse vormen door een werk uit de vroege cinema te verbinden met een videografische weergave van tekstmateriaal. Deze twee formele componenten (de film en de teksten) hebben op hun beurt betrekking op een negentiende-eeuwse figuur, Framptons grootmoeder van moederskant, en op een twintigste-eeuwse figuur, haar kleinzoon (filmmaker Frampton zelf). In een poging hun relatie te heroveren, GLORIA! wordt een ietwat komische, vaak ontroerende meditatie over de dood, over de herinnering en over de kracht van beeld, muziek en tekst om het verleden nieuw leven in te blazen.